سبک نگارش: نگارش کارل گوستاو یونگ سبکی عمیق، پیچیده و تأمل‌برانگیز دارد. او در نوشتارهایش نه‌تنها به روان‌شناسی، بلکه به اسطوره، دین، فلسفه، هنر و کیمیاگری می‌پردازد، به همین دلیل نوشته‌هایش بیشتر شبیه متونی چندلایه‌اند که باید با دقت و آگاهی خوانده شوند. زبان او نمادین و استعاری است، به‌گونه‌ای که مفاهیم روانی را از طریق اسطوره‌ها، رویاها و کهن‌الگوها منتقل می‌کند. نوشته‌های یونگ بیشتر برای خوانندگانی است که به دنبال فهم ژرف‌تر از ناخودآگاه انسان و معنای زندگی‌اند، نه صرفاً دانش روان‌شناسی کاربردی. نگارش او گاهی آکادمیک و تحلیلی است، اما در برخی آثار شخصی‌تر مانند کتاب سرخ به شدت شاعرانه، خیال‌پردازانه و عرفانی می‌شود. در مجموع، سبک نگارشی یونگ بازتابی از نگاه ژرف، کل‌نگر و چند بعدی او به روان انسان است.