همیشه شوهر_ بررسی خیانت و نقش مردان در روابط

نویسنده: داستا یفسکی

مترجم: علی اصغر خبر زاده

ژانر: رمان اجتماعی

تعداد صفحات: 192

خلاصه:

کتاب “همیشه شوهر” اثر داستایوفسکی، به بررسی عمیق پدیده خیانت زنان و نقش مردانی می‌پردازد که در روابط خود صرفاً نقش شوهر را ایفا می‌کنند. این رمان به واکاوی شخصیت‌هایی مانند ناتالیا واسیلیونا، زنی که برای بی‌وفایی “زاده شده”، و پاول پاولوویچ ترسوتسکی، مردی که “همیشه شوهر” بوده، می‌پردازد.

مسأله‌اى که در کتاب همیشه شوهر طرح شده است، واقعیت دارد و در اطراف ما زیاد اتفاق می‌افتد.

آماده شده در سایت کتاب خوان (مرجع کتاب رمان ایران )

با استفاده از های کتاب و رمان و بازار های مالی از بالای سایت میتونید هر ژانری رو که علاقه دارید انتخاب کنید و کتاب های اون دسته رو ببینید.

این رمان در ادبیات کنونى منعکس مى‌شود و براى زن و شوهر و «مثلث»هاى آینده از لحاظ نتیجه‌اى که در بردارد بى‌اندازه پرمعنى و سنگین است.

بعد از چند ده سال دیگر، شاید از مفهوم قدیمى عشق (دوطرفه) و خیانت (سه‌طرفه) هیچ اثرى باقى نماند…

خلاصه رمان

اولین چیزی که در کتاب همیشه شوهر نظر مخاطب را به خود جلب می‌کند عنوان آن است. در کتاب توضیح داده می‌شود که زن هایی وجود دارند که برای بی‌وفا بودن زاده شده اند و این بی‌وفایی پس از ازدواج آغاز می‌شود. ناتالیا واسیلیونا، همسر ترسوتسکی نیز یکی از همین زن‌ها است.

کسی که هرزگی را مذمت می‌کند و خود نیز یک هرزه است. در مقابل این زنان نیز مردانی وجود دارند که همیشه شوهر بوده اند و از پاول پاولوویچ ترسوتسکی نیز به عنوان یکی از همین مردان یاد می‌شود. این افراد در زندگی خود یاد گرفته اند که فقط شوهر باشند.

پیچیدگی روابط در این داستان بسیار خواندنی است. در طول رمان این سوال به ذهن خواننده خطور می کند که آیا انسان ها توانایی تغییر را دارند و می توانند از نقشی که همیشه در زندگی داشته اند فاصله بگیرند؟

رمان همیشه شوهر از ساختار خوبی برخوردار است اما در سطح سایر آثار فئودور داستایفسکی همچون رمان ابله و جنایت و مکافات نیست و منتقدان پس از انتشار رمان انتقادهای زیادی از او کرده و معتقد بودند داستایوسکی نتوانسته کتابی در اندازه نام خود خلق کند.

اما در آن دوره نویسنده درگیر مشکلات زیادی از جمله بیماری، بی پولی، مرگ اولین فرزند و برخی شرایط سیاسی و اجتماعی بوده و این آشفتگی در اثر او نیز به چشم می خورد.

از این رو کتاب همیشه شوهر اگرچه به اندازه سایر آثار نویسنده دیده نشده و بسیاری از مردم که کمتر اهل مطالعه هستند تا به حال نام آن را نیز نشنیده اند، همچنان یک اثر ارزشمند و خواندنی است که مهر فئودور داستایفسکی را بر بر پای خود دارد.

چرا باید این کتاب را بخوانیم؟

موضوع رمان همیشه شوهر از این قرار است:

 پاول واولوویچ مردی است که ظاهرا زندگی خوب و همسر فرمانبرداری دارد. پاول این زن یعنی ناتالیا را حسابی دوست دارد و در زمره زن ذلیلان عالم است.

اما رفتار ناتالیا، پاول، دیگران و حتی خودش را متقاعد می‌کند که زنی مطیع و آرام است اما بعد از مرگ ناتالیا، شوهر با یادداشت هایی مواجه می‌شود که تمام محاسبات و تفکرات او را به هم می‌ریزد و می‌بیند که ای دل غافل!

بخشی از متن کتاب

در کتاب همیشه شوهر می‌خوانیم: با تمسخر این‌گونه استدلال می‌کرد (اکنون تقریبا همیشه با تمسخر به خویشتن می‌اندیشید): «خوب! پس موجودی است که مایل است خوی مرا تغییر دهد و هم او این خاطرات لعنتی و این «اشک‌های پشیمانی» را برایم می‌فرستد.

باشد! اما این کار بیهوده است، همه‌ی این‌ها جز مشتی نیست که در تاریکی افکنده شود! من به خوبی می‌دانم که اکنون با وجود این که خودم، خودم را محکوم می‌کنم و با وجود این اشک‌های پشیمانی با وجود چهل سال ابلهی‌‌ام، کم‌ترین اختیاری از خود ندارم.

اگر مثلا فردا، همان وسوسه‌ها خودنمایی کنند، نفعم در این است که جار بزنم و هیاهو برپا کنم که آن زن معلم مدرسه هدایایم را قبول می‌کند، بی‌شک، این را جار خواهم زد، بی‌هیچ تردیدی؛ و این کار باز بدترین و نفرت‌انگیزترین چیزهاست زیرا این کار برای بار دوم تکرار می‌شود.

و اگر امروز این پرنس کوچولوی عزیز دردانه مثل یازده سال پیش که زانویش را با یک ضرب طپانچه در هم شکستم، به من توهین می‌کرد، فورا او را به جنگ تن به تن دعوت می‌کردم و باز، یک پای چوبی دیگر به او هدیه می‌کردم. بنابراین آیا همه‌ی این‌ها جز مشتی نیست که در تاریکی افکنده شود؟

بی این که هیچ معنایی در برداشته باشد؟ من وقتی نمی‌توانم خودم را شرافتمندانه از خودم، هر قدر که کم باشد، آزاد سازم برای چه همه‌ی این‌ها را به خاطر می‌آورم؟ و هر چند که تاریخچه‌ی زن معلم معلم مدرسه تکرار نمی‌شد، هر چند که یک پای چوبی به کسی هدیه نمی‌شد…

ولی تنها فک رو خیال بود که، موقعیت، آن‌ها را ایجاد می‌کرد و دائما دوباره به خاطرش می‌آمدند و گاهی…از پا درش می‌آورند. با وجود این نمی‌شود مدام به وسیله‌ی این خاطرات مورد شکنجه و آزار قرار گرفت. آدم حق دارد در فواصل آن‌ها کمی استراحت کند، کمی گردش کند.